Perianalni apsces i fistula - simptomi i lečenje

Simptomi perianalnog apscesa | lečenje perianalnog apscesa | perianalna fistula | simptomi perianalne fistule | lečenje perianalne fistule

Perianalni apsces predstavlja lokalizovanu infekciju sa nakupljanjem gnoja u predelu oko anusa ili rektuma. Najčešće nastaje kao posledica začepljenja malih analnih žlezda, pri čemu dolazi do umnožavanja bakterija i formiranja gnojne šupljine. Ova pojava može biti udružena i sa određenim hroničnim stanjima, poput Kronove bolesti.Simptomi perianalnog apscesa mogu uključivati:

• bol u analnoj regiji, posebno prilikom sedenja,
• crvenilo i otok u okolini anusa,
• iscedak iz analne regije,
• povišena telesna temperatura, drhtavica.

Dijagnoza se postavlja na osnovu anamneze i kliničkog pregleda. U većini slučajeva se pri pregledu uočava otok, crvenilo i eventualna prisutnost gnojnog sadržaja. Pregled može uključiti i palpaciju kako bi se precizno utvrdila veličina i lokalizacija apscesa.

Lečenje perianalnog apscesa

Osnovni terapijski postupak podrazumeva otvaranje (inciziju) i drenažu apscesa, najčešće u lokalnoj anesteziji, čime se omogućava evakuacija gnojnog sadržaja i ublažavanje simptoma. Kod većih ili dublje lociranih apscesa može biti potrebna hospitalizacija i intervencija u opštoj anesteziji, uz primenu odgovarajuće antibiotske terapije.

„Rana se obično ostavlja otvorenom radi boljeg zarastanja „iznutra prema spolja”, čime se smanjuje rizik od ponovnog formiranja apscesa.
U pojedinim slučajevima, nakon izlečenja apscesa, može doći do formiranja perianalne fistule”, objašnjava prof. dr Barišić.

Da li svaki apsces dovodi do fistule?

„Ne. Fistula se razvija kod otprilike polovine pacijenata sa prethodnim apscesom, ali nije moguće unapred predvideti kod koga će do toga doći”, objašnjava prof. dr Barišić.

Perianalna fistula

Perianalna fistula je patološki kanal koji povezuje unutrašnji deo analnog kanala sa kožom oko anusa. Najčešće nastaje kao posledica nelečenog ili ponavljajućeg perianalnog apscesa, ali se može javiti i kod obolelih od upalnih bolesti creva (npr. Kronove bolesti), nakon porođajnih trauma ili terapije zračenjem u analnoj regiji.

Simptomi perianalne fistule mogu uključivati:

• pojavu male promene ili otvora na koži oko anusa,
• lokalizovani bol i crvenilo,
• iscedak (gnojni ili krvavi) iz otvora u blizini anusa,
• svrab i osećaj nelagodnosti,
• blago povišenu telesnu temperaturu.

Dijagnoza se postavlja na osnovu kliničkog pregleda, a po potrebi se koriste dodatne dijagnostičke metode poput endoanalnog ultrazvuka, magnetne rezonance male karlice ili fistulografije.

Lečenje perianalne fistule

Perianalna fistula se ne može povući spontano i zahteva hirurško lečenje. Postoji više metoda operativnog tretmana, a izbor pristupa zavisi od anatomije i složenosti fistuloznog kanala. Posebno je važno utvrditi da li fistula prolazi kroz mišiće sfinktera koji kontrolišu stolicu, jer očuvanje njihove funkcije ima ključnu ulogu u prevenciji komplikacija poput inkontinencije.
Ukoliko se fistula ne leči adekvatno, može doći do zatvaranja spoljašnjeg otvora dok unutrašnja infekcija napreduje, uz stvaranje novih apscesa i dodatnih fistuloznih kanala.

Da li se fistula može ponovo javiti nakon operacije?

"Da, postoji mogućnost ponovnog nastanka fistule, posebno kod osoba sa hroničnim zapaljenskim bolestima ili u slučaju nepotpunog lečenja. Redovne kontrole, pravilna postoperativna nega i individualno prilagođen terapijski plan značajno smanjuju rizik od recidiva", ističe prof. dr Barišić.