Krvna slika

Krvna slika može biti učinjena kao deo redovnog lekarskog pregleda. Ona daje vredne informacije o opštem zdravstvenom stanju. Takođe, pruža važne informacije o vrstama i broju ćelija u krvi, naročito crvenim i belim krvnim zrncima i trombocitima.

Analiza krvi je neophodna pri gotovo svakoj dijagnostici bolesti. Analize krvi jasno ukazuju na to da li je organizam zdrav, postoje li upalni procesi ili neka bolest.

Kompletna krvna slika je osnova za tumačenje laboratorijske analize krvi koja se radi zbog procene opšteg zdravstvenog stanja i otkrivanja različitih poremećaja poput anemija, infekcija, virusnih oboljenja, stanja uhranjenosti organizma i izloženosti otrovnim materijama. Ovom analizom krvi dobija se uvid to kakav broj i kvalitet imaju eritrociti, trombociti i leukociti. Razlozi zbog kojih lekari najčešće traže da se uradi analiza krvi su:

• simptomi umora, slabosti, groznice, modrica ili mršavljenja
• anemija
• otkrivanje koliko je krvi izgubljeno, ako postoji krvarenje
• mogućnost infekcije
• dijagnostifikovanje bolesti krvi, poput leukemije
• provera zloupotrebe droga
• otkrivanje ima li previše ili premalo određenih vrsta ćelija u krvi

Analiza krvi kod dece

Prva provera krvne slike se radi sa napunjenih šest meseci, u sklopu sistematskog pregleda deteta. Pedijatri smatraju da je kasnije dovoljno da se krvna slika proveri jednom godišnje, ukoliko dete pravilno raste i razvija se. Kada je u pitanju infekcija, i kod dece i kod odraslih može da se uradi više laboratorijskih analiza poput sedimentacije, leukocita i leukocitarne formule, fibrinogena i CRP. Oni će biti samo pomoćno sredstvo pedijatru da odredi da li je u pitanju virusna ili bakterijska infekcija i da li treba ili ne da uključi antibiotik u terapiju.

Kod dece se najčešće pribegava vađenju krvi iz prsta, pa se zbog toga kao parametri infekcije određuju leukociti sa formulom i CRP. Kod bakterijskih infekcija obično dolazi do povećanja broja leukocita, sa dominacijom segmentiranih leukocita i povećanom vrednošću CRP-a, dok virusne infekcije najčešće prati manja vrednost leukocita i prevaga limfocita, uz normalnu vrednost CRP-a. Bakterijsku superinfekciju najčešće prati ponovni skok temperature, uz porast broja leukocita.