Osnovni principi homeopatije

Hahnemannovi principi homeopatije su:
 - Lečenje se jedino može odvijati u skladu sa zakonima koji vladaju u prirodi
 - Nemoguće je lečiti van ovih zakona
 - Bolest kao izolovani identitet ne postoji, postoje samo ljudi koji su bolesni
 - Da bi lek bio efikasan mora biti dinamičan jer je i bolest po svojoj prirodi dinamična
 - U svim fazama bolesti bolesnom je potreban samo jedan lek i sve dok se ne pronađe taj lek stanje ne može biti izlečeno.

Postoji nekoliko osnovnih principa koji trebaju biti ostvareni kako bi se uspešno primenjivala homeopatija:

 - zakon sličnosti; slično se leči sličnim ili lat. Simila Similibus Curentur. Ključni princip homeopatije je "slično se leči sličnim".  Ako neka supstanca kod zdrave osobe izaziva određene reakcije, onda se s njom može izlečiti bolesnik koji pokazuje slične simptome. Na primer: čišćenje luka izaziva suze u očima i zapušenje nosa, a ti su simptomi slični nekim simptomima alergije na polen. Dakle, luk leči alergiju na polen kod takvih osoba.

 - hijararhija simptoma; kako je to Hahnemnn u organonu rekao: "Pojedinačni simptom nije bolest sama isto kao što niti stopalo samo za sebe nije čovek". Totalitet je u stvari koncept, koji bi ako se posmatra površno, mogao dovesti do zaključka da se tu radi o jednostavnom skupu svih prisutnih simptoma u pacijenta, ali da bi se došlo do totaliteta simptoma moraju se prilikom evaluacije uzeti u obzir svi simptomi koji sačinjavaju sveukupnu sliku pacijenta na svim nivoima (telesni, emotivni i mentalni). Prilikom procene, prednost dobijaju individualni simptomi, često prema ključu: čudni, retki i neobični, sve zbog toga da bi se uočio totalitet simptoma koji se proteže kroz sve nivoe bića.

 - zakon minimalne doze; zakon minimalnih doza se karakteriše korišćenjem što manjih doza leka da bi se stimulisao sopstveni mehanizam isceljenja organizma ljudi koji pokazuju takve simptome. Na primer, kafa u velikim dozama prouzrokuje nesanicu kod zdravih osoba, dok u vrlo malim dozama, što je iznenađujuće, može omogućiti pacijentu da ima prirodan san.

 - zakon o potenciranju preparata; samo homeopatski potencirani preparati trebaju biti korišćeni prilikom homeopatskog tretmana,

 - zakon o dokazivanju homeopatskih preparata; samo oni preparati koji su uspešno dokazani na ljudima smeju se upotrebljavati od strane homeopata

 - teorija o vitalnoj sili; vitalna sila je ta koja upravlja funkcionisanjem čitavog živog organizma. U zdravlju je odgovorna za harmonično funkcionisanje tela, a bolest nije ništa drugo nego poremećeno stanje zdravlja vitalne sile.

 - zakon o pojedinačnom preparatu; homeopatski preparati trebaju biti prepisivani samo kao pojedinačni (ne miksevi za koje niko u stvari ne može tačno da predvidi kako će delovati), jednokratno i u pojedinačnim dozama

Osim ovih sedam zakona postoji još jedan važan element koji nikako ne sme biti izostavljen ako želimo trajno izlečenje. Reč je o ispravnoj primeni i tumačenju Heringovog zakona.

Heringov zakon izlečenja

Postavio ga je dr.Constantine Hering koji je poznavao dr.Samuela Hahnemanna i koji je nastavio i sistematizovao njegov rad:
 - Od unutra ka spolja - ako se simptomi kreću od unutrašnjih organa prema koži to znači da je prepisani lek dobar i da se lečenje odvija u dobrom pravcu.
 - Od važnijih organa ka manje važnim - ako se simptomi povlače sa srca i idu na zglobove, lečenje se dobro odvija.
 - Od gore prema dole - ako pacijent ima kožne probleme na licu a nakon leka simptomi se spuštaju na kožu oko struka to znači da se pacijent oporavlja.
 - Od najnovijih simptoma ka starijim - najpre se povlače simptomi koji su nedavno nastali a najduže su prisutni najstariji simptomi. Znači da se povlače obrnutim redosledom od nastanka.
 - Iz centra ka periferiji

Ovo, kada se čita površno, izgleda vrlo jasno, ali je u praksi teško praviti razliku između pojedinih smerova kretanja simptoma, a samim tim i izlečenja. To je vremenom dovelo do zanemarivanja ili čak i odbacivanja Heringovog zakona kao upotrebljivog. Ali dr. Prafull Vijayakar je razvio sistem koji omogućava da razumemo i primenimo Heringove zakone. Napravio je i kartu supresije u kojoj ima sedam nivoa ili slojeva kroz koje se može kretati sa razumevanjem šta se i zašto događa. Na osnovu te karte može se predvideti razvoj i kretanje izlečenja ili progresije bolesti.