Klinička homeopatija

Klinička homeopatija se bavi pojedinačnim organima, sistemima organa i pojedinačnim simptomima. U okviru kliničke homeopatije se prepisuju i kombinacije (kompleksi) lekova, što za prednost ima da možete lakše naći odgovarajući preparat, ali istovremeno onemogućuje prepisivača da zna koji lek u kombinaciji deluje i samim tim mu je onemogućeno predviđanje daljeg razvoja situacije.

U kliničkoj homeopatiji postoji nemogućnost trajnog rešavanja dubokih patoloških stanja osim ako se slučajno odredi ispravni similimum.

Danas se često upotrebljava klinički način prepisivanja da bi se uštedelo na vremenu i trudu potrebnom da se dođe do ispravnog similimuma.

Prednosti kliničke homeopatije:
 - jednostavnost prilikom odabira homeopatskog pripravka
 -ukoliko homeopata nije siguran u odabir odgovarajućeg leka može se tada odlučiti na upotrebu kompleksa koji povećava šansu za ispravno prepisivanje
 - mogućnost istovremenog delovanja na više simptoma istog stanja
 - mogućnost odabira preparata prema simptomima od strane samog pacijenta

Nedostaci kliničke homeopatije:
 - privremeni, palijativni rezultati
 - nemogućnost trajnog rešavanja problema
 - povećana mogućnost potiskivanja simptoma i time njihovo premeštanje na dublji nivo patologije; prema dr. Prafull Vijayakaru moguće je u ekstremnim slučajevima, ako se zanemari Heringov zakon izlečenja, izazvati katastrofalne posledice po pacijentovo zdravlje ukoliko se bude uporan u dugotrajnom davanju neodgovarajućeg leka
 - niko ne zna kako lekovi međusobno deluju u pojedinoj kombinaciji
 - kombinacije lekova nisu nikada prošle proces homeopatskog dokazivanja lekova
 - neki homeopati ističu da je moguće da odabrani lekovi budu delimično similimum ali nijedan od njih nije pravi similimum  u tom slučaju može doći do poboljšanja postojećih simptoma ali istovremeno se mogu pojaviti i novi simptomi.