Insuflacija, persuflacija ili Rubinov test
Prvu insuflaciju tuba uradio je Rubin 1922. godine radi ispitivanja prolaznosti jajovoda. Danas, kada postoje histerosalpingografija (HSG), histerosalpingokontrastsonografija (HSCS) i laparoskopija, ova metoda je od istorijskog značaja.
Histerosalpingografija
Histerosalpingografija (HSG) je radiološki metod ispitivanja morfologije cervikalnog kanala, materične šupljine, izgleda i prolaznosti jajovoda korišćenjem jodnog kontrasta. Za razliku od persuflacije, histerosalpingografijom se može utvrditi postojanje organskih promena na unutrašnjim genitalnim organima, njihova lokalizacija i stepen.
Indikacije za HSG
- Sumnja na postojanje anomalija (i anatomskih varijacija) unutrašnjih genitalnih organa
- Ispitivanje stanja materične šupljine (oblik, veličina, promene u senci kontrasta)
- Ispitivanje stanje jajovoda (promena morfologije: suženost ili hidrosalpinks, prolaznost: opstrukcija toka kontrasta u određenim segmentima, peritubarne priraslice)
- Postojanje defekta u zidu materice ukazuje na polip endometrijuma, tumor, miom ili priraslice (parc. Ashermanov sindrom)
Kontraindikacije
Histerosalpingografija se ne sme uraditi kada postoji:
- Sumnja na trudnoću
- (Neizlečeni) inflamatorni proces genitalnih organa
- Alergija na jod
- Krvarenje iz materice
Histerosalpingokonstrastsonografija
Histerosalpingokontrastsonografija (HSCS) predstavlja metodu ispitivanja prolaznosti tuba pod kontrolom ultrazvuka. Posle aplikovanja balon - katetera u materičnu šupljinu, u vaginu se uvodi ultrazvučna sonda, a zatim kroz kateter ubrizgava naročiti kontrast. Prolazak kontrasta kroz jajovode i njegov izlazak kroz abdominalne ostijume tuba može se veoma lako i pouzdano pratiti na monitoru ultrazvučnog aparata (Slika 59).
Slika 59. Tehnika izvođenja histerosalpingokontrastsonografije (HSCS)
Međutim, mora se naglasiti da ova metoda u odnosu na histerosalpingografiju nije alternativna, već komplementarna, jer se tehinkom HSCS ne mogu vizuelizovati anatomske varijacije i patološke promene u cervikalnom kanalu i u materičnoj šupljini.
Slika 59. Tehnika izvođenja histerosalpingokontrastsonografije (HSCS)
Međutim, mora se naglasiti da ova metoda u odnosu na histerosalpingografiju nije alternativna, već komplementarna, jer se tehinkom HSCS ne mogu vizuelizovati anatomske varijacije i patološke promene u cervikalnom kanalu i u materičnoj šupljini.
Laparoskopija
Laparoskopijom je moguće utvrditi uzrok primarne i sekundarne amenoreje, utvrditi postojanje anatomskih varijacija ili anomalija unutrašnjih genitalnih organa, dijagnostikovati ektopičnu trudnoću, miome i ciste. Kroz instrument (ili kateter) plasiran transvaginalno u materičnu šupljinu moguće je pratiti tok kontrasta kroz tube i njegov izlazak kroz abdominalne ostijume u trbuh (hromolaparoskopija, Slika 60). Obično se injicira metilensko plavo ili indigo - karmin. (videti deo poglavlja: Laparoskopija u ginekologiji).
Slika 60. Hromolaparoskopija – praćenje toka metilenskog plavog kroz tube posle ubrizgavanja kroz kateter plasiran u materičnu šupljinu
Slika 60. Hromolaparoskopija – praćenje toka metilenskog plavog kroz tube posle ubrizgavanja kroz kateter plasiran u materičnu šupljinu
Autor
Prof. dr
Milan
Terzić
Povezani tekstovi:
Prvu insuflaciju tuba uradio je Rubin 1922. godine radi ispi...
U zavisnosti od simptoma i znakova bolesti i suspektnog orga...
Citološka dijagnoza malignog tumora ili tzv. citodijagnostik...
Kolposkopija (gr. κόλπος – stidnica, σκοπέω - gledam) je veo...
Broj komentara: 0
Vaš komentar nam je veoma dragocen, molimo upišite ga ovde