Seminom testisa

Uzrok nastanka

Seminom testisa se uzročno povezuje, pre svega s poremećajima spuštanja testisa u fetalnom dobu, odnosno tokom prve godine života. Naime, većina bolesnika sa seminomom imala je neki poremećaj spuštanja testisa (zaostali testis u trbušnoj šupljini ili preponi). Drugi faktori koji igraju ulogu u nastanku seminoma su izloženost visokim dozama estrogena (ženskih polnih hormona) tokom trudnoće, hromozomske abnormalnosti (npr. Klinefelterov sindrom), izloženost nekim hemijskim karcinogenima, dok su socioekonomski faktori, ishrana i izloženost jonizirajućem zračenju još uvek nedovoljno istraženi da bi se o njima moglo govoriti kao o mogućim faktorima karcinogeneze.

Klinička slika

Seminomi su manje agresivni, tipično se ispoljavaju bezbolnim uvećanjem jednog testisa, što najčešće primeti prvo pacijent, ali i seksualni partner. Kod 30% obolelih javlja se i bol zbog krvarenja u tumoru, a jedna četvrtina pacijenata ima simptome upale epididimitisa (pasemenik), dok se kod 10% slučajeva može javiti uvećanje dojki (ginekomastija). Kod 10% obolelih prisutni su i znaci udaljenih metastaza, kao što je tumorska masa u trbuhu, uvećanje perifernih limfnih čvorova, uvećanje jetre, gušenje ili bolovi u kostima.

Dijagnoza

Postavlja se na osnovu kliničke slike, pregleda, laboratorijskih analiza (tumorski markeri alfafetoprotein, betahorionski gonadotropin i laktatdehidrogenaza), ultrazvuka i patohistološkog nalaza.

Lečenje

Radi se hirurško uklanjanje obolelog testisa, zatim se najčešće planira dopunsko ili sistemsko hemioterapijsko lečenje, a u obzir dolazi i uklanjanje limfnih čvorova iz trbušne duplje. Radioterpaija se može primeniti kod ranih stadijuma seminomskih tumora, kao dopunski postoperativni tretman. Danas, više od 90% bolesnika sa ovom dijagnozom može da računa na izlečenje.